Akıllı Telefonlar Neden Bulanık Arka Plan Fotoğrafları Çekemez?

Akıllı telefonunuzla keskin bir öznesi ve bulanık bir arka planı (yukarıdaki gibi) olan bir fotoğraf çekmek en azından taklit etmeden mümkün değildir. Bunun nedeni, akıllı telefon kameralarının daha büyük, özel kameralardan farklı olmasıdır. Biraz daha derine bakalım.

Fotoğrafçılar Neden Bulanık Arka Plan İstiyor?

Yüksek kaliteli fotoğrafçılığın (sözde) ayırt edici özelliklerinden biri, iyi "bokeh" ile bulanık bir arka plandır - bulanıklığın kalitesini tanımlayan süslü bir kelimedir. Bunu özellikle harika spor fotoğraflarında ve portrelerde, ayrıca düğün ve sokak fotoğraflarında veya iddialı YouTube videolarında görürsünüz.

Bazı fotoğrafçılık türlerinde bulanık bir arka planın yaygın olduğu doğru olsa da, genellikle istenen bir efektten ziyade kabul edilen bir ödünleşimdir. Bazı kurulumlarda, fotoğrafçıların bulanık bir arka plana sahip olmaktan başka seçeneği yoktur ve onu olabildiğince bulanık hale getirmek için büyük çaba sarf ederler.

Spor fotoğrafçılığında, bulanık bir arka plan, bir sporcuyu kalabalıktan ayırmanın iyi bir yolu olabilir. Ancak, aksiyonu dondurmak için gereken yüksek deklanşör hızı ve kullanmaları gereken uzun lensler, spor fotoğrafçılarını arka planda bulanıklık yaratan geniş bir diyafram kullanmaya zorlar. Havalı, bulanık bir arka plan elde etmekten çok aksiyonu yakalamakla ilgileniyorlar.

Makro ve manzara fotoğrafçılığında durum daha da kötü. Makro fotoğrafçılar konularına aşırı derecede yaklaştıklarından, çoğu zaman her şeyi odakta alamazlar. Bir yusufçuk resmini çekmeye çalıştığınızı ve sadece gözlerini odaklayabildiğinizi hayal edin?

Öte yandan manzara fotoğrafçıları, genellikle fotoğraf makinesinin önündeki inçlerden uzak ufka kadar, herhangi bir kurulumda zor olan görüntüdeki her şeyin keskin olmasını ister. Bu nedenle her iki fotoğrafçılık türü de bazen odak istifleme gerektirir.

Odak istifleme, tümü biraz farklı şekilde odaklanan birkaç çekimin karıştırıldığı bir tekniktir. Bu tür fotoğrafçılar bulanık arka planlardan kaçınmak için çok uğraşırlar, bir veya iki saat fazladan iş eklerler!

Alan Derinliği ve Bulanıklık

Alan derinliği, izleyici için kabul edilebilir derecede keskin olan odak düzlemi miktarıdır. Bir fotoğrafta neyin odakta olup olmadığını belirleyen şey budur.

Sığ alan derinliğine sahip bir görüntüde, odak düzleminin yalnızca bir veya iki inç'i odaktadır. Yukarıdaki soldaki portrede, gerçekten sadece modelin gözleri. Geniş bir alan derinliğine sahip bir görüntüde, hemen hemen her şey odaktadır. Bu, yukarıdaki kayakçının çekimi için geçerlidir; ön plandaki kardan ve ortadaki kayakçıdan arka planda dağlara kadar her şey odaktadır.

Alan derinliği, bir merceğin odak uzunluğuna, ayarlandığı diyaframa, kameradan özneye olan mesafeye ve kamera sensörünün boyutuna göre belirlenir.

Diyafram, alan derinliği üzerinde en basit, en sezgisel etkiye sahiptir. Diyafram ne kadar geniş olursa, alan derinliği o kadar sığ olur. Diyafram ne kadar dar olursa, alan derinliği o kadar derin olur. Bu, diğer tüm değişkenlerden bağımsızdır.

Aksi takdirde, genel kural, özne çerçevede ne kadar büyük görünürse, alan derinliği o kadar küçük olur. Bunu öznenize daha yakın durarak (bir makro fotoğrafçı gibi) veya bir telefoto lens kullanarak (bir spor fotoğrafçısı gibi) kontrol edebilirsiniz.

Aynı diyafram açıklığında çekilen ve öznenin aynı boyutta göründüğü iki fotoğraf, lens odak uzaklığından bağımsız olarak benzer alan derinliklerine sahip olmalıdır.

Sensör boyutu söz konusu olduğunda işler biraz kafa karıştırıcı. Daha küçük bir sensör, görüntünün görüş alanını azaltır ve konuların daha büyük görünmesini sağlayarak alan derinliğini azaltır. Ancak, çerçeve içinde özneyi aynı boyutta tutmak için odak uzunluğunu değiştirmek, alan derinliğindeki azalmayı karşılar ve aynı zamanda artırır.

Karmaşık ve sezgiseldir, ancak hatırlanması gereken önemli şey, daha küçük bir sensörle çekilen bir fotoğrafın, daha büyük bir sensörle çekilen benzer bir fotoğraftan daha fazla alan derinliğine (ve daha az bulanıklığa) sahip olmasıdır.

Akıllı Telefonunuz Neden Arka Planları Bulanıklaştıramıyor?

Bir iPhone 11 Pro'daki kamera kurulumunu ele alalım. Aşağıdaki üç kameraya sahiptir:

• 13 mm, sabit diyaframlı f/2.4, ultra geniş açı.
• 26 mm, sabit diyaframlı f/1,8, geniş açı.
• 52 mm, sabit diyaframlı f/2.0, telefoto.

Ne yazık ki, bu odak uzunlukları yalan. En azından, inanılmaz derecede yanıltıcıdırlar. 52mm ve f/2'de gerçekten bulanık arka planları kolayca elde edebilirsiniz. Yani, ne oluyor?

Bunlar tam kare eşdeğer odak uzunluklarıdır. Daha basit bir ifadeyle, aynı görüş alanını elde etmek için profesyonel bir DSLR'de kullanmanız gereken lensin odak uzunluklarıdır. Gerçek odak uzunlukları 1,54 mm, 4,25 mm ve 6 mm'dir.

iPhone 11 Pro'daki 1/2.55 ve 1/3.4 inç sensörler, orta seviye bir nokta ve çekimde bile bulunanlardan önemli ölçüde daha küçüktür. Profesyonel bir kameradaki sensör boyutunun çok küçük bir parçası.

Her üç kamerada da kullanışlı görüş alanları elde etmek için son derece kısa odak uzunluklarına sahip lensler kullanan iPhone, geniş sabit diyaframlı lenslere sahip olmasına rağmen geniş bir alan derinliği elde ediyor.

Konunuza yaklaşırsanız, lenslerin minimum netleme mesafesi bir sorun haline gelir. Birkaç santimden daha yakındaki hiçbir şeye odaklanamazlar, bu nedenle ortaya çıkan sığ alan derinliği ile iyi bir yakın çekim elde edemezsiniz.

O kadar kullanışlı değil

Peki, üreticilerin sığ bir alan derinliği elde edebilen akıllı telefon kameraları yaratması neden bu kadar zor? Bunun ana nedeni, çok mantıklı olmamasıdır.

Teorik olarak, periskop lensli ve daha büyük sensörlü bir kamera bunu yapabilir. Ancak, bu kameranın her türlü takası yapması gerekecekti ve insanların akıllı telefonlarıyla çektikleri fotoğrafların çoğu için o kadar kullanışlı olmayacaktı.

Geniş alan derinliklerine bağlı kalarak (ve gerektiğinde bulanıklığı taklit ederek), akıllı telefon kameraları inanılmaz derecede kullanışlı ve çok yönlüdür.

İLGİLİ: Akıllı Telefon Kameraları için Periskop Lens Nedir?