Android'in En İyi 10 Sürümü, Dereceli

İlk olarak 2008'de piyasaya sürülen Android, hala nispeten genç bir işletim sistemidir. Ancak, birkaç yıl boyunca birden fazla güncelleme gördükten sonra, bakılacak çok sayıda Android sürümü var. Bazıları diğerlerinden daha iyiydi, o yüzden en büyük 10'u sıralayalım.

Sıralama Kriterleri

Sonuç olarak, herhangi bir “en iyi” listesi yazarın tercihine bağlı olacaktır ve bu liste de farklı olmayacaktır.

Uzun süredir Android 1.5'e kadar giden bir Android kullanıcısı olarak, Android'in neredeyse her sürümüyle ilgili deneyimim var. Android olsa da işleri karmaşık hale getiriyor. Bir Pixel'de Android ile yaşadığım deneyim, bir başkasının Samsung telefonunda aynı sürümle yaşadığı deneyimden çok farklı olabilir.

En yeni sürümlere doğru yoğun bir şekilde eğileceğinden, en iyi özelliklere sahip olan sürümleri basitçe sıralamayacağım. Bunun yerine, her sürümün platform üzerindeki etkisini bir bütün olarak ele alacağım.

Muhtemelen listeme tamamen katılıyor musunuz? Hayır! Hadi başlayalım.

İLGİLİ: Android Dış Görünümleri Nelerdir?

#10: Android 5.0 Lolipop

Tartışmalı bir Android sürümü ile listenin en altından başlayalım. 2014'te piyasaya sürülen Android 5.0 Lollipop, bize "Material Design"ın ilk tadını verdi. Bu, Android için bir başka büyük tasarım yenilemesine işaret etti, ancak tartışmasız en iyi şekilde eskitildi.

Estetik değişikliklerin ötesinde, yüzeyin altında da bazı önemli şeyler oluyordu. Android, Dalvik'ten uygulamaların performansını artıran ART'ye (Android Runtime) geçti. Bu nedenle günümüzde çoğu Android uygulaması Android 5.0 ve üstünü desteklemektedir.

Lollipop yüzeyde harika görünse de, böcekler tarafından rahatsız edildi. Bellek yönetimi pek çok cihazda karışıktı ve uygulamaların arka planda çok sık kapanmasına neden oluyordu. Yeni bildirim sistemiyle de birçok sıkıntı yaşandı.

Lollipop, Android'in geleceği için önemliydi, ancak çok fazla hıçkırık vardı.

#9: Android 6.0 Hatmi

Hatalardan bahsetmişken, Lollipop'un birçok sorununu çözen sürümden bahsedelim. 2015'te piyasaya sürülen Android 6.0 Marshmallow, diğer sürümlerin tantanasına sahip değildi, ancak sinsi bir şekilde çok önemliydi.

Marshmallow, Android'in uygulama izinlerini işleme biçiminde büyük bir değişiklik yaptı. Uygulamayı yüklerken tüm izinleri vermenizi istemek yerine, bunları gerektiği gibi verebilirsiniz. Bu, örneğin, özellikle bu izni gerektiren bir şey yaparsanız, örneğin dosyalarınıza yalnızca bir uygulamaya erişim izni verdiğiniz anlamına gelir.

#8: Android 7.0-7.1 Nuga

Android 7.0 Nougat, 2016'da piyasaya sürüldü ve bu, başka bir iyileştirme güncellemesiydi. Bu zamana kadar, Materyal Tasarımı daha parlak ve ete kemiğe bürünüyordu. Android'in hoş ve tutarlı bir görünümü vardı.

Nougat nihayet bölünmüş ekran modunu “stok” Android'e getirdi. Bundan önce, telefon üreticileri bölünmüş ekran modu için kendi yöntemlerini uygulamışlardı, ancak Nougat bunu standart bir özellik haline getirdi. Bu sürüm aynı zamanda pil ömründen tasarruf etmeyi amaçlayan bir özellik olan “Doze”ı biraz daha iyi çalıştırdı.

Nuga'nın getirdiği belki de en büyük şey Google Asistan'dı. Bu, Google'ın ilk Pixel telefonunda piyasaya sürülen Android sürümüydü ve işletim sistemiyle sıkı bir şekilde entegreydi. Google Asistan artık varsayılan olarak tüm Android cihazlarda geliyor.

İLGİLİ: Google Asistan Nedir ve Ne Yapabilir?

#7: Android 9 Pastası

Android 9 Pie 2018'de piyasaya sürüldüğünde, resepsiyon karışıktı. Android'de ilk kez Son Aramalar/Genel Bakış düğmesi yoktu. Gezinme, hareketler için hap şeklinde bir ana sayfa düğmesi ve küçük bir bağlamsal geri düğmesinden oluşuyordu.

Yarı pişmiş hareketler yakında Android 10 ile değiştirilirken, diğer bazı özelliklerin daha kalıcı bir etkisi oldu. İnsanların daha iyi kullanım alışkanlıkları oluşturmasına yardımcı olacak bir araç paketi olan Digital Wellbeing ilk kez dahil edildi. Makine öğrenimi ile çalışan pil tasarrufu ve ekran parlaklığı da tanıtıldı.

Android Pie'nin büyük bir kısmı gizlilikti. Android, uygulamaların kameranıza ve mikrofonunuza ne zaman erişebileceği konusunda daha iyi kontrol sahibi oldu. İşletim sisteminin genel gizliliğini ve güvenliğini büyük ölçüde artıran pek çok küçük şey vardı.

İLGİLİ: Google Digital Wellbeing İncelemesi: Bağlantıyı Kesmeye Yönelik Güçlü Bir Dürtme

#6: Android 2.0-2.1 Ekler

Bu listedeki en eski giriş olan Android 2.0 Eclair, Android 1.6'dan sadece altı hafta sonra 2009'da piyasaya sürüldü. Bu, o zamanlar işletim sistemi için anıtsal bir güncellemeydi.

Eclair, bugün hafife aldığımız pek çok şeyi tanıttı: Google Haritalar'da sesli rehberli adım adım navigasyon, canlı duvar kağıtları, konuşmayı metne ve hatta sıkıştırarak yakınlaştırın. (Evet, Android'de başlangıçta yakınlaştırma özelliği yoktu.)

Şu anda bir Android kullanıcısıysanız , güncelleme Eclair'di. HTC Eris cihazımın güncellemeyi aldığı zamanı hala hatırlıyorum ve navigasyonu Google Haritalar'da kullanabilirdim. Yasal olarak hayat değiştiriyordu. Ve yakınlaştırma özelliği olmayan bir telefon kullanmayı hayal edebiliyor musunuz?

#5: Android 4.1-4.3 Jelly Bean

Android Jelly Bean, 2012'den 2013'e kadar üç güncelleme içeriyordu. Android 4.0 Ice Cream Sandwich'teki büyük tasarım revizyonundan gelen Jelly Bean, tamamen iyileştirme ile ilgiliydi.

Jelly Bean'deki en dikkat çekici özelliklerden biri Hızlı Ayarlar panelinin tanıtılmasıydı. Bu, neredeyse tüm akıllı telefonlarda standart hale gelen bir özellik. Ayarlarda gömülü olan birkaç geçişi daha uygun bir yere getirdi.

Jelly Bean aynı zamanda o zamandan beri terk edilen "Google Now"ın ilk tadımızdı. Gün boyunca size yardımcı olabilecek tahmine dayalı bilgi kavramı o zamanlar oldukça inanılmazdı. Bir süre takıldı ama sonunda yerini Google Asistan aldı.

Jelly Bean'in Google'ın o zamandan beri terk ettiği bir başka harika özelliği de Kilit Ekranı Widget'larıydı. Telefonunuzun kilidini açmak zorunda kalmadan kullanışlı widget'lara hızlı erişim sağlamak güzeldi, ancak ortalama bir tüketicinin kullanması o kadar kolay olmayabilir.

#4: Android 4.4 KitKat

2013 yılında Google, Android'in ilk markalı sürümü olan 4.4 KitKat'ı piyasaya sürdü. Android'in önceki sürümleri, neon vurgularla kararmıştı. KitKat, açık renkli arka planlar ve sessiz vurgularla işleri ters yönde aldı.

Bu, ana ekranın üst kısmında şeffaf bir durum çubuğu bulunan ilk Android sürümüydü. Ayrıca durum çubuğundaki bu durumda beyaz olan tek renkli simgelere geçişi işaretledi. Bu küçük estetik değişiklikler, bildirim alanının çok daha temiz görünmesini sağladı.

KitKat, “OK Google” uyandırma komutlarını destekleyen ilk Android sürümüydü. Şu anda yalnızca ekran açıkken çalışıyordu, ancak sonunda Google Asistan olacak olan şey için önemli bir başlangıç ​​adımıydı.

Android hayranları KitKat'ı Nexus 5'te piyasaya sürülen sürüm olarak hatırlayabilir. Bugüne kadar Nexus 5, tartışmasız Google'ın piyasaya sürdüğü en sevilen akıllı telefon. Yazılım ve donanım arasında harika bir evlilikti.

# 3: Android 10

Android

2019 yılında piyasaya sürülen Android 10, tatlı lakaplarını bırakan ilk sürüm oldu. Bu, Google'ın Android'i daha "olgun" bir yöne götürmeyi umduğuna işaret etti.

Android 10'daki en dikkat çekici değişiklik, tam ekran hareket navigasyonuydu. Android Pie, geçişi bir gezinme çubuğu ve düğmelerden uzaklaştırmaya başladı, ancak Android 10 bunu tamamen gerçekleştirdi. Android'de ilk kez “Ana Sayfa” ve “Geri” düğmeleri yoktu.

Android 10'daki bir diğer büyük ekleme, sistem genelindeki karanlık temaydı. Bir anahtarı çevirerek, sistem ayarını destekleyen herhangi bir uygulamanın temasını kontrol edebilirsiniz. Artık uygulama bazında tema seçmeye gerek yok (gerçekten istemiyorsanız). Android'in temel rengi yavaş yavaş oldukça beyaz ve parlak hale geldi, bu nedenle bu çok memnuniyetle karşılanan bir özellikti.

Android 10'un birçok özelliği vardı, ancak bir diğer önemli özellik de izinler üzerinde daha iyi kontrol sağlamaktı. Kullanıcılar nihayet hangi uygulamaların konumlarına erişebileceği konusunda daha fazla kontrole sahip oldu. Bu, Google'ın son yıllarda epeyce üzerinde çalıştığı bir şey ve Android 10 ileriye doğru atılmış büyük bir adımdı.

#2: Android 8.0-8.1 Oreo

2017'de piyasaya sürülen Android Oreo, büyük bir tasarım yenilemesi getirmedi, ancak sessizce işletim sisteminin en kararlı ve rafine sürümlerinden biriydi. Bu, Google'ın tatlı takma adı için bir markayla yaptığı ikinci seferdi.

Android Oreo, özellikler konusunda yetersiz değildi. Resim içinde resim yerel bir özellik haline geldi, Bildirim Kanalları bildirimlere tonlarca özelleştirme getirdi ve hatta metin seçme yeni seçeneklere kavuştu.

Belki de şimdiye kadar Android'e gelen en kullanışlı özelliklerden biri Oreo: Şifre Otomatik Doldurma ile tanıtıldı. Tıpkı Chrome tarayıcısında olduğu gibi, Android de uygulamalar için giriş bilgilerinizi hatırlayabilir, bu da uygulamaları kullanmayı ve yeni cihazlar kurmayı büyük ölçüde kolaylaştırır.

Android Oreo, Android'i yıllardır rahatsız eden güncelleme durumunu iyileştirme sözü veren Project Treble'ı da tanıttı. Dört yıl sonra, bir fark yarattı mı? Muhtemelen Google'ın umduğu kadar değil.

Oh, ve blob emojilerine RIP.

İLGİLİ: Android Bildirim Kanalları Nelerdir?

#1: Android 4.0 Dondurmalı Sandviç

Ice Cream Sandwich 2011'de piyasaya sürüldü ve katı Android hayranları bunu oldukça büyük bir anlaşma olarak hatırlayacak. Bu, yeni işe alınan tasarım şefi Matias Duarte sayesinde Android'in gerçekten modern bir işletim sistemi gibi göründüğü ilk seferdi.

Yalnızca tabletler için olan Android 3.0 Honeycomb, neon “Holo UI”yi tanıttı. Ice Cream Sandwich (genellikle "ICS" olarak adlandırılır) Holo UI'yi iyileştirdi ve telefonlara getirerek iki cihaz kategorisini birleştirdi. Herkes Google'ın tabletleri ve telefonları nasıl birleştirdiğinin hayranı değil, ancak bu, şüphesiz platform için büyük bir değişiklikti.

Ice Cream Sandwich, Android tarihinde ilk kez silinebilecek daha zengin bildirimler getirdi. Honeycomb'un yenilenen ve daha görsel Son Kullanılanlar menüsü getirildi. Face Unlock, yeni bir güvenlik yöntemi olarak eklendi.

Holo UI'nin Android için ne kadar büyük bir anlaşma olduğu gerçekten yeterince vurgulanamaz. Ondan önce, Android'in gerçekten bir tasarım dili yoktu. Çok basitti ve geliştiriciler için tasarlanmış bir şeye benziyordu. Ice Cream Sandwich sonunda kullanımı daha kolay hale getirdi.

Ice Cream Sandwich, Samsung Galaxy Nexus'ta piyasaya sürüldü. Android meraklıları, piyasaya sürülecek hype videosuna bayıldı. Bu, Android'in nihayet büyüdüğünü ve Google'ın onu ana akım bir işletim sistemi olarak ciddiye aldığını hissettiği zamandı.

Bu, bir araya getirilmesi zor bir listeydi ve geçerli argümanlarla tamamen farklı bir sırada yapılabilirdi. Her Android sürümü önemli bir şey ekledi, ancak bazılarının genel olarak daha büyük etkileri oldu. Umarım, bir sonraki büyük özellik hemen köşede.

İLGİLİ: Android 12'nin Geliştirici Önizlemesi Daha Temiz, Daha Hızlı, Daha Sürükleyici Bir Deneyim Vaat Ediyor