Skąd wzięło się określenie „użytkownik komputera”?
Opublikowany: 2022-08-27
Często używamy terminu „użytkownik komputera”, ale w przypadku tak wielu osób, które kupują komputery, dlaczego nie powiedzieć „właściciel komputera”, „klient komputera” lub coś innego? Zagłębiliśmy się w historię tego terminu i znaleźliśmy coś, czego nigdy się nie spodziewaliśmy.
Niezwykły przypadek „użytkownika komputera”
Termin „użytkownik komputera” wydaje się nieco niezwykły, jeśli się zatrzymasz i zastanowisz. Kiedy kupujemy samochód i używamy go, jesteśmy „właścicielami samochodów” lub „kierowcami samochodów”, a nie „użytkownikami samochodów”. Kiedy używamy młotka, nie nazywamy się „użytkownikami młotka”. Wyobraź sobie, że kupujesz podręcznik na temat używania piły o nazwie „Podręcznik dla użytkowników pił”. Może to mieć sens, ale brzmi dziwnie.
A jednak, kiedy opisujemy ludzi, którzy obsługują komputer lub oprogramowanie, często nazywamy ich „użytkownikami komputerów” lub „użytkownikami oprogramowania”. Osoby korzystające z Twittera to „użytkownicy Twittera”, a osoby z członkostwem w serwisie eBay to „użytkownicy eBay”.
Niektórzy ludzie popełnili ostatnio błąd, łącząc ten termin z „użytkownikiem” nielegalnych narkotyków. Bez dostępnej do tej pory jasnej historii terminu „użytkownik komputera”, to zamieszanie nie jest zaskakujące w erze, w której wielu krytykuje media społecznościowe za ich uzależniające właściwości. Ale termin „użytkownik” w odniesieniu do komputerów i oprogramowania nie ma nic wspólnego z narkotykami i powstał niezależnie. Przyjrzyjmy się historii tego terminu, aby dowiedzieć się, jak to się zaczęło.
Korzystanie z systemów innych osób
Termin „użytkownik komputera” we współczesnym znaczeniu sięga lat pięćdziesiątych – do początków ery komputerów komercyjnych. Aby dokładnie określić, od czego się zaczęło, przeszukaliśmy historyczną literaturę komputerową w Internet Archive i odkryliśmy coś bardzo interesującego: w latach 1953-1958-59 termin „użytkownik komputera” prawie zawsze odnosił się do firmy lub organizacji, a nie do osoby.
Niespodzianka! Pierwsi użytkownicy komputerów wcale nie byli ludźmi.
Z naszego badania odkryliśmy, że termin „użytkownik komputera” pojawił się około 1953 r., a najwcześniejszy znany przypadek znajduje się w numerze Computers and Automation (Vol. 2 Issue 9), który był pierwszym czasopismem branżowym. Termin ten pozostawał rzadki do około 1957 roku i był coraz częściej używany wraz ze wzrostem komercyjnych instalacji komputerowych.
Dlaczego więc pierwszymi użytkownikami komputerów były firmy, a nie osoby prywatne? Jest ku temu dobry powód. Kiedyś komputery były bardzo duże i drogie. W latach pięćdziesiątych, u zarania komputeryzacji komercyjnej, komputery często zajmowały wydzielone pomieszczenie i wymagały do działania wielu dużych, specjalistycznych urządzeń. Aby uzyskać od nich jakiekolwiek użyteczne wyniki, Twoi pracownicy potrzebowali formalnego szkolenia. Co więcej, jeśli coś się zepsuło, nie można było iść do sklepu komputerowego i kupić zamiennik. W rzeczywistości większość komputerów była tak droga w utrzymaniu, że znaczna większość firm wynajmowała je od producentów, takich jak IBM, z umowami serwisowymi, które obejmowały instalację i konserwację sprzętu komputerowego w miarę upływu czasu.
Ankieta przeprowadzona w 1957 roku wśród „użytkowników komputerów elektronicznych” (firm lub organizacji) wykazała, że tylko 17 procent z nich posiada komputery, a 83 procent dzierżawi je. A ta reklama Burroughsa z 1953 roku odnosi się do listy „typowych użytkowników komputerów”, która obejmuje Bell and Howell, Philco i Hydrocarbon Research, Inc. To wszystko są nazwy firm i organizacji. W tej samej reklamie wspominają, że ich usługi komputerowe są dostępne „za opłatą”, sugerując umowę najmu.
W tej epoce, jeśli chciałbyś zbiorczo odnosić się do firm, które używały komputerów, nie byłoby właściwe nazywanie całej grupy „właścicielami komputerów”, ponieważ większość firm dzierżawiła swój sprzęt. Dlatego zamiast tego rolę pełnił termin „użytkownicy komputerów”.
Przejście od firm do osób fizycznych
Gdy komputery weszły w erę interaktywną czasu rzeczywistego z dzieleniem czasu w 1959 r., definicja „użytkownika komputera” zaczęła odchodzić od firm i bardziej w kierunku pojedynczych ludzi, których również zaczęto nazywać „programistami”. Mniej więcej w tym samym czasie komputery stały się bardziej powszechne na uniwersytetach, na których korzystali z nich poszczególni studenci — oczywiście bez ich posiadania. Reprezentowali dużą falę nowych użytkowników komputerów. W Ameryce zaczęły pojawiać się grupy użytkowników komputerów, które dzieliły się wskazówkami i informacjami na temat programowania lub obsługi tych nowych maszyn informacyjnych.
W erze komputerów mainframe w latach 60. i wczesnych 70. organizacje zwykle zatrudniały personel zajmujący się konserwacją komputerów, znany jako „operatorzy komputerów” (termin, który powstał w latach 40. w kontekście wojskowym) lub „administratorzy komputerów” (po raz pierwszy widziany w 1967 r. podczas naszych poszukiwań). który utrzymywał komputery w ruchu. W tym scenariuszu „użytkownikiem komputera” byłby ktoś korzystający z komputera, który niekoniecznie był właścicielem lub administratorem komputera, co w tamtym czasie prawie zawsze miało miejsce.
Ta era zrodziła wiele terminów „użytkownika” związanych z systemami współdzielenia czasu z systemami operacyjnymi czasu rzeczywistego, które obejmowały profile kont dla każdej osoby korzystającej z komputera, w tym konto użytkownika, identyfikator użytkownika, profil użytkownika, wielu użytkowników i użytkownik końcowy ( termin, który znacznie wyprzedził erę komputerów, ale szybko się z nią kojarzył).
Do czego używamy komputera?
Kiedy w połowie lat 70. nastąpiła rewolucja komputerów osobistych (i szybko rosła do wczesnych lat 80.), ludzie mogli wreszcie wygodnie posiadać komputer. A jednak termin „użytkownik komputera” utrzymywał się. W erze, w której miliony ludzi nagle po raz pierwszy korzystały z komputera, związek między jednostką a „użytkownikiem komputera” stał się silniejszy niż kiedykolwiek wcześniej.
W rzeczywistości termin „użytkownik komputera” stał się niemal powodem do dumy lub etykietą tożsamości w erze komputerów osobistych. Tandy przyjął nawet ten termin jako tytuł magazynu dla posiadaczy komputerów TRS-80. Inne czasopisma z „User” w tytule to MacUser , PC User , Amstrad User , Timex Sinclair User , The Micro User i inne. A idea „zaawansowanego użytkownika” pojawiła się w latach osiemdziesiątych jako szczególnie doświadczony użytkownik, który w pełni wykorzystał swój system komputerowy.
Ostatecznie termin „użytkownik komputera” prawdopodobnie będzie się powtarzał, ponieważ jest ogólnie użyteczny. Przypomnijmy, o czym wspomnieliśmy wcześniej, ktoś, kto używa samochodu, nazywany jest „kierowcą”, ponieważ prowadzi samochód. Ktoś, kto ogląda telewizję, nazywa się „widzem”, ponieważ ogląda rzeczy na ekranie. Ale do czego używamy komputerów? Prawie wszystko. To jeden z powodów, dla których „użytkownik” tak dobrze pasuje, ponieważ jest to ogólne określenie dla kogoś, kto używa komputera lub oprogramowania w dowolnym celu. I dopóki tak będzie, zawsze będą wśród nas użytkownicy komputerów.
Pamiętaj, aby przeczytać swoją historię i zachować bezpieczeństwo!