Jak wyjść z edytora Vi lub Vima

Edytor vi jest mylący, jeśli nie jesteś do tego przyzwyczajony. Potrzeba tajnego uścisku dłoni, aby uciec z tej aplikacji, jeśli się na nią natknąłeś. Oto jak wyjść z vi lub vima w systemie Linux, macOS lub dowolnym innym systemie uniksopodobnym.

Szybka odpowiedź

Jeśli jesteś w vi lub vim i chcesz wyjść — z zapisaniem zmian lub bez — oto jak:

• Najpierw naciśnij kilka razy klawisz Esc. Zapewni to, że vi wyjdzie z trybu Insert i będzie w trybie poleceń.
• Po drugie, wpisz :q! i naciśnij Enter. To mówi vi , aby zakończył pracę bez zapisywania zmian. (Jeśli chcesz zapisać zmiany, wpisz zamiast tego :wq ).

Jeśli chcesz nauczyć się wiersza poleceń Linuksa, musisz wiedzieć o wiele więcej. Czytaj dalej, a pokażemy Ci, jak działa vi i dlaczego instrukcje kończenia są tak niezwykłe. vi jest ważnym, potężnym narzędziem, a krzywa uczenia się jest tego warta.

vi, Wszechobecny redaktor

Ponieważ vi jest wszędzie, istnieje duże prawdopodobieństwo, że się z nim spotkasz. Możesz nawet przypadkowo znaleźć się w vi . Być może ktoś poprosi Cię o sprawdzenie ich komputera z systemem Linux. Wydajesz polecenie takie jak crontab -e i pojawia się vi . Niespodzianka, ktoś skonfigurował domyślny edytor dla crontab na vi .

Być może administrujesz systemem, w którym vi jest jedynym edytorem lub jedynym, który będzie działał przez zdalną sesję SSH i musisz edytować plik .bashrc użytkownika.

Polecenie uruchomienia vi i otwarcia pliku jest proste. Wpisz vi , spację, a następnie nazwę pliku. Naciśnij enter. Uruchomiony program może mieć vi lub vim , „ulepszony vi ”. To zależy od twojej dystrybucji Linuksa - na przykład Ubuntu używa vim . Wszystkie instrukcje w tym artykule odnoszą się w równym stopniu do vim .

 vi .bashrc

Natychmiast zauważalna różnica między vi a innymi edytorami polega na tym, że po uruchomieniu vi nie można po prostu zacząć pisać tekstu. To dlatego, że vi jest edytorem modalnym . Edycja odbywa się w jednym trybie, trybie Wstawiania, a wydawanie poleceń w trybie Polecenia. vi uruchamia się w trybie poleceń.

Jeśli nie znasz koncepcji trybu wstawiania i trybu poleceń, może to być kłopotliwe. Bardzo wiele poleceń, które możesz wydać w trybie poleceń, wpływa na wpisywany plik. Jeśli jesteś w trybie poleceń, ale przez pomyłkę próbujesz wpisać tekst do pliku, nie zakończy się to dobrze. Niektóre naciśnięcia klawiszy będą rozpoznawane jako polecenia. Te polecenia mogą usuwać lub dzielić wiersze, przesuwać kursor lub usuwać tekst.

I bez względu na to, co wpiszesz, nie możesz znaleźć sposobu na wyjście lub wyjście z edytora. Tymczasem twój plik staje się dość zniekształcony, a pozornie przypadkowe sygnały dźwiękowe doprowadzają cię do szału.

Tryb poleceń i tryb wstawiania

Musisz przełączyć vi w tryb odpowiedni do tego, co chcesz osiągnąć.

Tryb poleceń jest trybem domyślnym podczas uruchamiania vi . Jeśli nie wiesz lepiej, zaczniesz pisać. Jeśli zdarzy ci się nacisnąć klawisz „i” lub którykolwiek z pozostałych 10 klawiszy, które wywołują tryb wstawiania (a, A, c, C, I, o, O, R, s i S), nagle zobaczysz, co piszesz. Jesteś teraz w trybie wstawiania.

To może wydawać się postępem, dopóki nie naciśniesz jednego z klawiszy strzałek. Jeśli to zrobisz, A, B, C lub D pojawią się jako jedyna litera w pustej nowej linii. U góry pliku.

W porządku, mamy twoje plecy. Jest to zaskakująco łatwe, gdy wiesz jak. Zapamiętaj te dwa naciśnięcia klawiszy: Esc przeniesie Cię do trybu poleceń, a „i” przeniesie Cię do trybu Insert.

Aby wyjść z edytora, musisz być w trybie poleceń i wprowadzić prawidłowe polecenie.

Od trybu poleceń do bezpieczeństwa

Aby przejść do trybu poleceń, naciśnij klawisz Esc. Nic się nie stanie. Uderz jeszcze kilka razy. Jeśli po naciśnięciu klawisza Escape usłyszysz sygnał dźwiękowy, jesteś w trybie poleceń. Sygnał dźwiękowy informuje: „Przestań naciskać klawisz Esc, już jesteś w trybie poleceń”. Jeśli po naciśnięciu Esc usłyszysz sygnał dźwiękowy, wszystko w porządku.

Wpisz dwukropek, literę „q” i wykrzyknik, bez spacji. Te trzy znaki powinny pojawić się po lewej stronie dolnego wiersza terminala. Jeśli nie, naciśnij Esc, aż usłyszysz sygnał dźwiękowy, i spróbuj ponownie. Naciśnij klawisz Enter, gdy je zobaczysz:

 :Q! 

W tym poleceniu q jest skrótem od quit . Wykrzyknik dodaje nacisku, więc to tak, jakbyś krzyczał „Zamknij!” w vi . To może sprawić, że poczujesz się trochę lepiej.

Wykrzyknik instruuje również vi , aby nie zapisywał żadnych zmian, które mogłeś wprowadzić w pliku. Jeśli błądziłeś w vi i nie wiedziałeś, co robisz, prawdopodobnie nie chcesz ratować spustoszenia, które spowodowałeś.

Gdy wrócisz do wiersza poleceń, możesz chcieć dwukrotnie sprawdzić, czy plik nie został zmieniony. Możesz to zrobić za pomocą następującego polecenia:

 kot .bashrc | mniej 

Gdy wychodzisz z vi , jeśli zobaczysz komunikat „nie pisz od ostatniej zmiany”, oznacza to, że przegapiłeś wykrzyknik przy poleceniu. Aby zapobiec wychodzeniu i utracie wszelkich zmian, które chciałbyś zachować, vi daje Ci szansę ich zapisania. Po prostu wydaj ponownie :q! polecenie z wykrzyknikiem, aby wyjść z vi i porzucić wszelkie zmiany.

Jeśli masz pewność, zapisz zmiany

Jeśli jesteś zadowolony ze zmian, które wprowadziłeś w swoim pliku, możesz wyjść i zapisać zmiany za pomocą polecenia :wq (zapisz i wyjdź). Upewnij się, że jesteś całkowicie zadowolony z tego, że chcesz, aby zmiany na ekranie zostały zapisane w pliku, zanim przejdziesz dalej.

Wpisz dwukropek, literę w (wpisz) i literę q (zakończ). Naciśnij klawisz Enter, gdy zobaczysz je w lewym dolnym rogu terminala:

 :wq 

Krzywa uczenia się jest tego warta

Używanie vi jest trochę jak używanie pianina. Nie możesz po prostu usiąść i go używać; musisz poćwiczyć. Siedzenie na zimno i próba uczenia się w locie, kiedy jest na ciebie presja, aby coś zredagować, nie jest sposobem na zrobienie tego. Ma to tyle samo sensu, co pierwsze siadanie do fortepianu, kiedy kurtyna podnosi się na Twój koncert inauguracyjny.

Duża część mocy vi pochodzi z wielu kombinacji klawiszy, z których każda wykonuje typowe zadanie edycji. To świetnie, ale nie możesz z nich skorzystać, dopóki ich nie zapamiętasz, nie przećwiczysz i nie są one częścią twojej pamięci mięśniowej.

Do tego czasu, jeśli znajdziesz się w vi i przeglądasz ważny plik, po prostu :q! i wyjdź z wdziękiem. Twój ważny plik będzie ci wdzięczny.