Jak wybrać odpowiednią pamięć RAM do komputera stacjonarnego lub laptopa w 2021 roku?
Opublikowany: 2022-01-29To był dobry, długi okres, ale koniec może oznaczać wyższość pamięci RAM DDR4, rodzaju pamięci systemowej, która obecnie zasila większość konsumenckich komputerów PC. To powiedziawszy, z pewnością nie wstrzymujemy się z kompilacjami i aktualizacjami naszych komputerów, aby czekać na zbliżającą się DDR5. (Jedyną rzeczą, która może skłonić nas do zrobienia tego w tym roku, jest straszliwy koszt komponentów PC.) Każda nowa generacja pamięci DDR, historycznie, zaczynała się od pewnych potknięć i niepowodzeń. Tymczasem DDR4 ma siedmioletnią historię i przetrwał długi, długi wstrząs na rynku konsumenckich komputerów PC. Oznacza to, że przez jakiś czas będzie miał przewagę zarówno pod względem kompatybilności, jak i dojrzałości rozwojowej.
Ale ta długa znajomość DDR4 nie sprawia, że modernizacja pamięci jest dziś mniej skomplikowana. Jak kupować najlepszą konfigurację pamięci dla swojego komputera? Niezależnie od tego, czy budujesz nowy komputer, czy aktualizujesz ten, który posiadasz, odpowiedzi przychodzą łatwo — ale tylko wtedy, gdy znasz właściwe pytania, które należy zadać.
Na początek: ile pamięci naprawdę potrzebuję?
Od jakiegoś czasu wykorzystujemy 8 GB pamięci jako absolutne minimum do użytku w systemie Windows 10. Łatwo jest znaleźć niedrogie, a nawet niedrogie laptopy i komputery stacjonarne z systemem Windows 10, które są dostarczane z zaledwie 8 GB pamięci DRAM. Rzeczywiście, to norma i jest w porządku w przypadku zadań związanych z wydajnością w ciągu dnia, lekkich gier i minimalnej wielozadaniowości. Ale to nie jest dobry punkt wyjścia dla doświadczonego użytkownika.
Nawet przeglądanie Internetu może zwiększyć zużycie pamięci o ponad 50% w takich systemach, pozostawiając niewiele miejsca na pozostałe programy, takie jak gry komputerowe lub edytory zdjęć. I chociaż nowoczesne przeglądarki internetowe zwykle zmniejszają obciążenie, gdy inne programy wymagają większej pojemności pamięci, proces ten może powodować spowolnienie komputera.
Prowadzi to do naszych ogólnych wytycznych dotyczących wydajności. Zalecamy 16 GB głównej pamięci systemowej dla większości użytkowników, którzy chcą wykonywać wiele zadań jednocześnie bez narażania się na wspomniane powyżej spowolnienie, a 32 GB dla osób wykonujących wiele zadań jednocześnie lub korzystających z programów pochłaniających pamięć, takich jak edytory wideo.
Poza tym dla większości ludzi jest to przesada. Programy, które działają optymalnie z 64 GB lub więcej, są zazwyczaj przeznaczone dla doświadczonych lub profesjonalnych użytkowników, którzy już wiedzą, ile potrzebują — lub przynajmniej wiedzą, że potrzebują wszystkiego, co mogą.
Ile mam pamięci?
Jednym z najprostszych sposobów sprawdzenia, ile już masz pamięci, jest otwarcie dowolnego folderu w systemie Windows 10 (w widoku domyślnym), znalezienie ikony Ten komputer po lewej stronie, kliknięcie jej prawym przyciskiem myszy i przejście do Właściwości. Poniższy raport ze starszego, wcześniej zmodernizowanego notebooka Dell pokazuje, że ma on starszy procesor Core i5 i łącznie 8 GB pamięci, z czego 7,8 GB można wykorzystać na programy. (Reszta jest zarezerwowana do użytku przez zintegrowaną grafikę procesora.)
Powyższy raport może również zawierać nazwę producenta i model, ale nie był on dostępny w tym systemie po aktualizacji z instalacji fabrycznej do systemu Windows 10. Jeśli potrzebujesz więcej szczegółów, możesz pobrać narzędzie innej firmy, które pokaże znacznie więcej Informacja o systemie. Naszym celem jest darmowy program CPU-Z...
W tym starszym przykładowym systemie karta pamięci programu pokazuje, że ten komputer ma w sumie 8 GB zainstalowanych w trybie dwukanałowym, działającym z częstotliwością zegara około 533 MHz, co odpowiada typowi pamięci „DDR3-1066”, ponieważ wszystkie generacje DDR dla komputerów stacjonarnych mają podwojoną szybkość transmisji danych.
Widzimy również, że faktycznie zainstalowana pamięć to para modułów 4 GB DDR3-1600, które są wstecznie kompatybilne z kilkoma wolniejszymi ustawieniami. Zwróć uwagę, że numer gniazda zakładki „SPD” ma menu rozwijane, które jest szczególnie przydatne, gdy domyślny „Slot 1” jest pusty. Dodatkowe zakładki pokazują takie elementy, jak model płyty głównej, co może być przydatne, jeśli masz trudności z ustaleniem, jaki chipset i platforma stanowią rdzeń komputera. (Aby uzyskać więcej informacji na temat sprawdzania pamięci RAM w bieżącym systemie, zobacz tę funkcję.)
Dobra, więc wiem, co mam. Jaki jest najłatwiejszy „następny krok”?
Poszukiwania kończą się tutaj dla niektórych aktualizatorów PC, ponieważ niektórych maszyn po prostu nie można ulepszyć. Powyższe zrzuty ekranu, na przykład, pochodzą ze starego notebooka wyposażonego w DDR3, który nie obsługuje modułów o pojemności 8 GB każdy i ma już dwa gniazda wypełnione modułami pamięci o pojemności 4 GB. Kluczowa rzecz na początek: DDR3 to oznaka starszego komputera i nie można po prostu zamienić w ich miejsce modułów DDR4. Zarówno w laptopach, jak i komputerach stacjonarnych pamięć DDR3 i DDR4 mają różne klucze i są niekompatybilne. Ale jeśli nie otrzymujesz tych informacji od producenta, istnieją inne sposoby, aby to rozgryźć.
Sprzedawcy pamięci specjalizujący się w sprzedaży dla użytkowników końcowych (w szczególności Crucial i Kingston) oferują internetowe „konfiguratory pamięci”, aby pomóc potencjalnym klientom znaleźć szereg kompatybilnych opcji modułów pamięci z ich ogromnych zestawów produktów. W przeciwieństwie do przestarzałych „list zgodności” modułów pamięci, które producenci systemów i płyt głównych do komputerów stacjonarnych prowadzą na poziomie poszczególnych płyt, listy producentów pamięci są stale aktualizowane, aby przedstawiać dostępność w czasie rzeczywistym. Kupujący mogą po prostu wybrać najszybszy zestaw o pożądanej pojemności zalecanej dla ich systemu, ale pamiętając, że listy te zazwyczaj skłaniają się w stronę najbezpieczniejszych części, a nie koniecznie najszybszych lub o najlepszej wartości. (Crucial to Crucial System Advisor, a Kingston to Kingston Memory Finder.)
Teraz, jeśli wszystko, czego potrzebujesz, to zwiększenie pojemności pamięci i nie martwisz się, że wyczerpiesz każdą kroplę wydajności lub podkręcenie, Twoje poszukiwania mogą się na tym skończyć. Korzystanie z konfiguratora pamięci jest bezpiecznym wyborem i często jest najlepszym pomysłem dla modernizatorów laptopów, których opcje aktualizacji pamięci i tak są zwykle dość ograniczone.
Jeśli jednak jesteś entuzjastą komputerów PC i szukasz komputera stacjonarnego o wysokiej wydajności, konfigurator producenta pamięci może nie być wystarczająco głęboki. Lubimy wybierać własną pamięć, w której pojawiają się kolejne części.
Jakiego podstawowego typu pamięci potrzebuję?
Jeśli nie zaglądasz jeszcze do wnętrza swojego komputera, prostym sposobem sprawdzenia formatu pamięci jest zajrzenie na stronę producenta systemu, instrukcję obsługi lub instrukcję serwisową. Większość komputerów stacjonarnych korzysta z pamięci niezarejestrowanej (moduły UDIMM, powszechnie nazywane po prostu modułami DIMM). DIMM to skrót od „podwójnego wbudowanego modułu pamięci”.
Tymczasem notebooki prawie wszystkie wykorzystują krótsze, „małe” moduły DIMM (SO-DIMM, zwane również SODIMM i wymawiane „sew-dims”). Kompaktowe komputery stacjonarne będą używać jednego lub drugiego z nich, w zależności od tego, co projektant uznał za najlepiej dopasowane do płyty głównej i obudowy systemu. Im mniejszy system, tym bardziej prawdopodobne jest, że będzie polegał na modułach SO-DIMM w porównaniu ze zwykłymi modułami DIMM, po prostu dlatego, że te pierwsze mają znacznie mniejszą powierzchnię.
Szersze rozmieszczenie komponentów na płytkach drukowanych, które składają się na desktopowe DIMMy, pozwala na instalację dodatkowych części, takich jak radiatory, a nawet paski oświetleniowe RGB dla modderów PC. Z drugiej strony moduły SO-DIMM typu laptop są przeznaczone do instalowania w ciasnych, ułożonych w stos lub nakładających się gniazdach i są niewidoczne, a tym samym pomijają taki nadmiar. Para każdego z nich jest pokazana powyżej.
Jak wspomniano, DDR4 jest normą w prawie wszystkich obecnych laptopach i komputerach stacjonarnych. Podstawowy standard szybkości transmisji danych dla pamięci DDR4 to 2133MT/s (czyli milion transferów na sekundę), co oznacza transfer z dwukrotnie wyższą częstotliwością zegara, wynoszącą 1066 MHz. Podstawowa szybkość transmisji danych dla DDR3 wynosiła 1066 MT/s, co oznaczało transfer z dwukrotnie wyższą częstotliwością zegara 533 MHz. Zauważ, że nie jest błędem oznaczanie szybkości transmisji danych jako „MHz”, ponieważ cykl danych to nadal cykl: wielu autorów branżowych po prostu wybiera nomenklaturę „MT/s”, aby uniknąć pomylenia między nią a częstotliwością zegara.
DDR4 został wprowadzony głównie z pojemnościami na moduł od 4 GB do 16 GB każdy, podczas gdy moduły DDR3 preferowały pojemności od 1 GB do 4 GB na moduł. Górne granice tych specyfikacji były dwukrotnie wyższe, ale zajęło kilka lat, zanim moduły 32 GB DDR4 i 8 GB DDR3 trafiły na rynek konsumencki po wprowadzeniu tego typu pamięci. Z powodu tych opóźnień wiele starszych płyt głównych wymagało aktualizacji oprogramowania układowego w celu obsługi większej, późniejszej pojemności. (Jak widać we wcześniejszym przykładzie „starego notebooka Dell”, wiele platform nigdy nie otrzymało tych aktualizacji).
Podsumowując, na podstawowym poziomie większość systemów powinna obsługiwać co najmniej 16 GB na moduł pamięci DDR4-2133 lub 4 GB na moduł DDR3-1066, bez przetaktowywania. I znowu, jeśli po prostu szukasz podbicia pamięci, aby przyspieszyć wielozadaniowość i przeglądanie, możesz zatrzymać się na tym i skorzystać z tej podstawowej szybkości modułu, w zależności od tego, czy potrzebujesz DDR3, czy DDR4. Ale lubimy omijać to — kiedy tylko możemy! — i na szczęście większość komputerów stacjonarnych przeznaczonych dla majsterkowiczów jest zaprojektowana z poświadczeniami wydajności, które pozwolą nam tam dotrzeć.
A więc o specyfikacji pamięci: czy wysoka częstotliwość jest lepsza niż niska latencja?
Tutaj zaczynamy wchodzić w sprawy geeków. Zacznijmy od krótkiej odpowiedzi: podczas gdy wyższa szybkość transmisji danych zwykle ma większy wpływ na mierzoną wydajność, zestawy pamięci o optymalnym „czasie”, takie jak DDR4-3200 CAS 14, mogą często przewyższać zestawy o słabym czasie, takie jak DDR4-3600 CAS 20 — pomimo zoptymalizowana niższa szybkość transmisji danych zestawu. (Więcej o tym, czym jest „CAS” za chwilę.)
Na najbardziej podstawowym poziomie częstotliwość to liczba przypadków, w których coś się dzieje w określonym czasie, a opóźnienie to czas potrzebny na nadrobienie zaległości. Zwiększenie częstotliwości przesyłania danych zawsze zwiększa przepustowość ciągłego przesyłania, ale ponieważ dane pamięci są przesyłane w małych pakietach, opóźnienie między pakietami przesuwa przepustowość w przeciwnym kierunku. Opóźnienie jest mierzone w nanosekundach, ale określane w cyklach zegarowych. Nazywane „podstawowymi taktowaniami”, cztery najważniejsze z nich są często wskazywane na naklejce na module pamięci lub na liście specyfikacji.
Komórki pamięci są zorganizowane w wiersze i kolumny w podobny sposób jak arkusze kalkulacyjne:
Opóźnienie CAS ( tCL ) odnosi się do liczby cykli wymaganych do uzyskania dostępu do komórki we właściwej kolumnie, gdy właściwy wiersz jest już otwarty.
Opóźnienie RAS do CAS ( tRCD ) odnosi się do czasu potrzebnego do otwarcia prawidłowego wiersza.
Wstępne obciążenie wiersza ( tRP ) odnosi się do czasu potrzebnego na zamknięcie nieprawidłowego wiersza.
Czas aktywności wiersza ( tRAS ) odnosi się do łącznego czasu wymaganego do zamknięcia nieprawidłowego wiersza i otwarcia prawidłowego wiersza.
Dla większości ludzi spoza tłumu overclockingu jest to dość głęboko w chwastach. Ten darmowy film wideo (własny) zapewnia szybką wizualną reprezentację tych opisów…
Jak szybki jest cykl zegara? Ponieważ częstotliwość (operacje na sekundę) jest odwrotnością opóźnienia (sekundy na operację), a ponieważ DDR4-3200 działa na zegarze magistrali 1600 MHz, odpowiedź na DDR4-3200 to 1 podzielony przez 1600000000, czyli 0,625ns na cykl. Te same obliczenia określają DDR4-2400 na 0,833ns na cykl. A ponieważ 16 razy 0,625 równa się 10, a 12 razy 0,833 również równa się 10, DDR4-3200 CAS 16 ma taką samą latencję 10ns w czasie rzeczywistym jak DDR4-2400 CAS 12.
Tak, to trochę matematyki w chwastach. Wyjaśnia to jednak, dlaczego w naszym głównym przykładzie DDR4-3600 CAS 20 (11 ns) może w niektórych operacjach słabiej radzić sobie z DDR4-3200 CAS 14 (8,75 ns): odpowiedź DDR4-3600 CAS 20 trwa 2,25 ns dłużej. Większość nabywców pamięci nie schodzi do tego poziomu szczegółowości, ale to wyjaśnia, dlaczego nie można zważyć tylko jednej specyfikacji przy ocenie wydajności pamięci.
Co to jest XMP?
Profile Extreme Memory Profile (XMP) firmy Intel to dodatkowe zestawy konfiguracyjne, dostępne za pośrednictwem systemu BIOS, które umożliwiają płycie głównej automatyczne zastosowanie wartości przetaktowania w celu dostosowania do potrzeb niestandardowej pamięci. Jako technologia przetaktowywania XMP ma pewne ograniczenia: niektóre płyty główne w ogóle nie obsługują XMP, a niektóre moduły są zaprogramowane tylko z określonymi wartościami XMP, które przekraczają możliwości danej płyty głównej.
Może to być technologia Intela, ale płyty główne AMD są również zaprojektowane do obsługi XMP. Ponieważ płyty główne są często programowane tak, aby nieznacznie zmieniać pewne taktowanie w celu dalszej stabilizacji różnych kontrolerów pamięci AMD, producenci płyt głównych od czasu do czasu stosowali własne nazwy do tego ustawienia, takie jak Asus i jego DOCP
Typową wadą XMP jest nieodpowiednie programowanie modułów. Wiele zestawów pamięci ma tylko dwie automatyczne konfiguracje — powiedzmy DDR4-3600 CAS 18 i DDR4-2133 CAS 15, gdzie płyta główna zachowa ustawienie CAS 15 po ręcznym wybraniu średniej wartości, takiej jak DDR4-3200. Konfiguracja ręczna nie powiedzie się, jeśli pamięć wymagała CAS 16 do działania w DDR4-3200.
Różni użytkownicy mogą różnie spierać się o najlepszy produkt pamięci, ale z punktu widzenia łatwości użytkowania, łatwiej jest dyskutować, powiedzmy, o zestaw DDR4-3200, który zawiera dodatkowy XMP DDR4-2933 wraz z podstawowymi konfiguracjami DDR4-2666 , DDR4-2400 i DDR4-2133, niż argumentować przeciwko posiadaniu tych rozwiązań awaryjnych. Podkręcanie nigdy nie jest pewne i dobrze jest wiedzieć, że impreza nie zakończy się tylko dlatego, że jakaś inna część systemu (na przykład kontroler pamięci procesora) nie współpracuje z ustawieniem XMP, które podobno jest obsługiwane przez płytę główną.
Jak wiele kanałów pamięci zwiększa wydajność?
Pojedynczy kanał pamięci ma szerokość 64 bitów. Większość nowoczesnych systemów obsługuje dwukanałową architekturę pamięci, która rozszerza ścieżkę pamięci do 128 bitów. Ponieważ więcej rdzeni jest zasilanych większą ilością danych przy większym obciążeniu, niektóre platformy High-End Desktop (HEDT), w szczególności Core X-Series (na gnieździe LGA2066) i AMD Ryzen Threadripper (na sTR4), podnoszą to dalej, do 256 bitów, z czterema -układy pamięci kanałów.
Należy pamiętać, że większość systemów wymaga dopasowanej pary modułów do pracy w trybie dwukanałowym lub czterech pasujących modułów do pracy w trybie czterokanałowym. Chociaż wcześniejsze platformy od czasu do czasu pozwalały na mieszane tryby przy użyciu różnych modułów, te nie działały optymalnie. Niekoniecznie oznacza to, że musisz porzucić starą parę modułów, gdy dostępna jest para pustych gniazd, ponieważ mamy dobre doświadczenia z dodawaniem nowej dopasowanej pary do starej dopasowanej pary o tej samej szybkości transmisji danych, ale robimy więc może uniemożliwić działanie trybu XMP. Dodaliśmy nawet zestawy 2 x 8 GB obok zestawów 2 x 4 GB bez przerywania trybu dwukanałowego, tworząc konfigurację 24 GB (12 GB na kanał) jako 8 GB-4 GB-8 GB-4 GB, po prostu pozostawiając płytę domyślną (bez XMP ) ustawienia. Musisz tylko upewnić się, że dopasowane pary są włożone do odpowiednich sparowanych gniazd DIMM zalecanych przez producenta płyty głównej.
Czym są „rankingi” pamięci i dlaczego powinno mnie to obchodzić?
Każdy dwurzędowy moduł pamięci (DIMM) ma dwa 64-bitowe interfejsy (po jednym z każdej strony) połączone szeregowo. Każdy interfejs obsługuje jedną rangę pamięci, tak że moduł jednostronny ma zwykle jedną zapełnioną rangę, a moduł dwustronny zwykle ma wypełnione obie rangi. (Ostrzeżenie: choć mniej powszechne, niektóre pamięci mają ścieżki przelotowe lub „przelotki”, które łączą obie strony z pojedynczym interfejsem.) Ponieważ obie strony modułu dwurzędowego są połączone szeregowo, można się nie spodziewać dodano szereg układów scalonych pamięci (układów scalonych, tj. „chipów”) w celu poprawy wydajności. W tym miejscu w grę wchodzi przeplatanie . Przeplatanie umożliwia jednoczesne wykonywanie dwóch różnych operacji, takich jak dostęp do danych z jednej rangi podczas przesyłania danych z drugiej.
Kontrolery pamięci większości procesorów konsumenckich obsługują do czterech poziomów pamięci na kanał , dlatego tak wiele płyt dwukanałowych ma cztery gniazda, a tak wiele płyt czterokanałowych ma osiem. Gdyby każdy moduł zastosowany w tych płytach był dwurzędowy, kontroler pamięci byłby „pełny”.
Jak ustalić, czy moduł jest dwu- czy jednorzędowy? Specyfikacje mogą ci powiedzieć, ale nie możesz na to liczyć. Jeśli nie, badanie fizykalne to inny sposób. Spojrzenie pod krawędź rozpraszacza ciepła modułu ujawniłoby, ile układów scalonych jest używanych. Ponieważ układy scalone w większości modułów pamięci zorientowanych na wydajność mają interfejs 8-bitowy, osiem z nich tworzy ranking 64-bitowy. (Niektóre pamięci low-end używają czterech 16-bitowych układów scalonych na rangę. Te „chipy” mają zwykle kształt prostokątny.)
Jednak patrzenie na moduły RAM i zaglądanie pod naklejki lub rozpraszacze ciepła nie jest realistyczną metodą dla każdego, kto zamawia pamięć RAM online lub próbuje sprawdzić pamięć zapakowaną w sklepie. Badanie pamięci za pomocą recenzji pamięci może pomóc, ale znalezienie dokładnego przeglądu zestawu i smaku prędkości/pojemności, którego szukasz, jest strzałem w dziesiątkę. Nawet profesjonalne recenzje pamięci RAM są istotne tylko wtedy, gdy są bardzo aktualne. Czemu? Widzieliśmy, jak firmy stosowały stary numer części do nowego produktu z o połowę mniejszą liczbą układów scalonych (każdy o dwukrotnie większej gęstości). Modyfikowanie rzeczywistych komponentów modułu może mieć ogromne znaczenie.
W zależności od tego, co robisz, słuszną strategią jest kupowanie zestawu zawierającego cztery moduły DIMM dla czteroslotowej, dwukanałowej płyty głównej, ponieważ masz gwarancję, że masz co najmniej jedną pozycję na moduł. Ale niektóre płyty główne są okablowane, aby lepiej przetaktowywać , ponieważ zapełnione są tylko dwa gniazda DIMM. Jeśli to jest to, co zamierzasz zrobić, musisz to uwzględnić. Alternatywnie zestawy zawierające moduły 32 GB zawsze mają moduły DIMM dwurzędowe, ponieważ 16 GB to limit gęstości prądu dla wysokiej klasy konsumenckich układów scalonych DDR4, a osiem z nich pozycja 16 GB.
Jaki jest najlepszy zestaw pamięci dla większości entuzjastów wydajności?
Właściciele płyt głównych do komputerów stacjonarnych klasy entuzjastów mają tę zaletę, że wiele ustawień oprogramowania układowego umożliwia perfekcyjną konfigurację ich komputera, ale istnieją ograniczenia co do tego, co sprzęt może obsługiwać na poziomie płyty po płycie. Najnowsze architektury AMD i najnowsze Intel taktują kontroler pamięci procesora z tą samą częstotliwością co pamięć, a większość próbek wydaje się osiągać limity gdzieś pomiędzy DDR4-3700 a DDR4-3900.
Oba pozwalają również użytkownikowi wybrać stosunek kontrolera pamięci inny niż 1:1, aby osiągnąć jeszcze wyższe szybkości przesyłania danych, ale w ten sposób zmniejsza się wydajność poprzez podkręcenie kontrolera pamięci. Płyty główne korzystające z chipsetu AMD X570 automatycznie zmniejszą częstotliwość kontrolera pamięci (specyfikacja zwana „FCLK”) przy ustawieniach wykraczających poza DDR4-3600, a te oparte na chipsecie Intel Z590 z procesorami rdzeniowymi 11. generacji przełączają się z tego, co jest znane na tej platformie jako „Gear 1” (częstotliwość kontrolera pamięci synchronicznej) na „Gear 2” (połowa prędkości) przy ustawieniach powyżej DDR4-3200. Płyty główne z overclockingiem pozwalają FCLK AMD na zmuszenie do 1:1, a Z590 Intela na Gear 1, ale stabilność przy synchronicznych szybkościach transmisji danych poza DDR4-3600 jest trudna.
Tak więc najszybsze praktyczne zestawy dla większości entuzjastów wydajności będą zawierać (podkreślimy to pogrubioną czcionką!) moduły z podwójną rangą o wartości DDR4-3600 CAS 14 . (To znaczy, chyba że możesz znaleźć te specyfikacje na czymś niższym niż CAS 14.) Zgodne platformy obejmują najnowsze główne płyty AMD AM4, wraz z większością Threadripper (sTR4), Intel Core-X (LGA2066, LGA-2011v3) i popularny Intel (LGA1200 i LGA1151), zakładając, że płyta jest wyposażona w funkcje podkręcania.
Należy zauważyć, że procesory 10. generacji firmy Intel i wcześniejsze procesory obsługiwały pamięć asynchronicznie z zegarem kontrolera, co pozwoliło uniknąć redukcji częstotliwości kontrolera, chociaż wzrost wydajności był minimalny przy szybkościach transmisji danych przekraczających DDR4-3600.
Przejdźmy do szczegółów! Nasze zalecenia dotyczące pamięci RAM dla poszczególnych platform
Opracowaliśmy, hm, „krótką” listę tego, czego możesz (i/lub powinieneś ) używać na określonych platformach stacjonarnych, próbując umieścić je w przybliżonym porządku chronologicznym (według daty wydania, od najnowszego do najstarszego). W przypadku niestandardowych komputerów stacjonarnych zalecamy traktowanie oświadczeń producentów płyt głównych dotyczących obsługi pamięci jako limitów teoretycznych i czytanie recenzji w celu określenia praktycznych ograniczeń. Ponadto limity oprogramowania układowego ustalone przez producentów systemów zwykle nie mogą zostać przekroczone, niezależnie od tego, czy komputer jest notebookiem, czy komputerem stacjonarnym.
▶ Płyty główne z chipsetami Intel Z590, H570 i B560 (z procesorem „Rocket Lake” 11. generacji)
Krótka wersja: Wystarczająco dużo overclockerów pokazało, że chipsety z serii Intel 500 są stabilne na DDR4-3600, że nie mamy zastrzeżeń do polecania tej klasy DIMM każdemu z procesorem 125-watowym TDP 11. generacji („Rocket Lake”), takim jak Core i9-11900K, odpowiednią płytę główną, a nawet najskromniejsze umiejętności tuningowe. Uzyskanie maksymalnej wydajności z tej szybkości transmisji danych wymaga przetaktowania kontrolera pamięci poprzez ręczne ustawienie trybu Gear 1 (częstotliwość kontrolera pamięci synchronicznej).
Kupujący, którzy nie chcą lub nie mogą podkręcać, powinni przestrzegać wytycznych firmy Intel, aby zachować wydajność na poziomie Gear 1, które są…
DDR4-3200 dla Core i9-11900K
DDR4-2933 dla mniejszych procesorów Core i9, Core i7 lub Core i5 11. generacji
DDR4-2666 dla Core i3, Pentium lub Celeron
Domyślne przełączanie z Gear 1 na Gear 2 podczas korzystania z pamięci DDR4-3200 z procesorami mniejszymi niż Core i9-11900K jest wyłączone na większości płyt głównych sprzedawanych w sprzedaży detalicznej, ale nie widzieliśmy jeszcze przekroczenia limitu DDR4-2666 w przypadku budżetowych procesorów i włączenia Intela podkręcania pamięci w chipsetach H570 i B560 nie pomogło tym z limitem DDR4-2666.
Polecane przez naszych redaktorów
Procesory o niższym zużyciu energii, takie jak 65-watowe modele TDP firmy Intel, często dławią moc pod dużym obciążeniem, a zwiększone napięcie wydajnej pamięci DRAM może spotęgować problem. Ręczne konfigurowanie wyższych progów mocy jest możliwe w oprogramowaniu układowym odpowiednio zabezpieczonych (przetaktowywanych) płyt głównych. Ale kiedy już znajdziesz się w tej strefie, jest to trudne do wypychania wydajności w porównaniu z termiką, prawdopodobnym powodem, dla którego zdecydowałeś się na 65-watowy procesor.
▶ Płyty główne z chipsetem Intel Z490, H470, B360, H410 (z procesorem „Comet Lake” 10. generacji)
Krótka wersja: brak trybów „Gear”, którymi trzeba się martwić na chipsetach poprzedniej generacji, niewiele może powstrzymać średnio doświadczonego konstruktora przed włączeniem profilu DDR4-3600 XMP na płycie głównej Z490 z możliwością podkręcania. To całkiem bezpieczny zakład dla konstruktorów systemów pracujących na sprzedawanej w sprzedaży detalicznej płycie głównej DIY. Należy jednak pamiętać, że niektóre systemy OEM mogą mieć (rzekomy) chipset do przetaktowywania, ale nie ustawienia oprogramowania układowego, które pozwalają to osiągnąć.
Bez podkręcania, procesory Intel Core i9 i i7 10. generacji obsługują pamięć do DDR4-2933, podczas gdy wersje Core i5 i i3 osiągają najwyższą liczbę DDR4-2666. Intel nigdy nie odblokował możliwości podkręcania dla swoich chipsetów z serii B lub H 400.
Podobnie jak w przypadku Z590, może być konieczne zwiększenie progu mocy procesorów o niższej mocy (65 W), aby zapobiec wzrostowi dławienia mocy. Sprawdź oprogramowanie sprzętowe płyty głównej pod kątem tych ustawień przed wyborem pamięci.
▶ Płyty główne z chipsetami AMD TRX40 (Threadripper) i X570, B550 lub A520 (Mainstream Ryzen)
Chociaż te dwie są zupełnie różnymi platformami, obie obsługują DDR4-3600 w zsynchronizowanym FCLK. AMD rekomendowało DDR4-3200 w momencie premiery serii Ryzen 3000, a kupujący, których nie stać na DDR4-3600 w rozsądnych czasach (CAS 18 lub niższy), mogą chcieć rozważyć tę tańszą opcję.
▶ Płyty główne z chipsetami Intel Z390, H370, B360 i Z370 (z procesorami 8. i 9. generacji)
Chipsety Intela z serii Z są bardzo przyjazne dla podkręcania pamięci na odpowiednio wyposażonych płytach głównych, więc te same zalecenia dotyczące „najlepszych” DDR4-3600 i „alternatywnych” DDR4-3200 dotyczą tych chipsetów obsługujących procesory ósmej i dziewiątej generacji. Niestety, H370 i B360 generalnie nie obsługują niczego poza oficjalnymi limitami Intela, którymi są DDR4-2666 dla Core i9, i7 i i5 oraz DDR4-2400 dla Core i3, Pentium i Celeron.
▶ Płyty główne z chipsetem AMD X470 i B450 (z procesorami Ryzen głównego nurtu)
Obsługa wysokich szybkości transmisji danych w pamięci RAM w różnych modelach płyt głównych w tych chipsetach jest mieszana. Niektóre z łatwością przekraczają DDR4-3600; inne ledwo przekraczają DDR4-2933 w połączeniu z procesorem z serii Ryzen 2000. Najbliżej konsensusu, jaki widzieliśmy, była DDR4-3466, ale znowu mieliśmy płyty, które były znacznie mniejsze.
Dobrą wiadomością jest powrót na rynek modułów pamięci DDR4-2933 zgodnych z AMD po tym, jak Intel dodał tę prędkość do swoich wytycznych dotyczących procesorów do komputerów stacjonarnych na 2020 rok. Ci, którzy uważają, że DDR4-2933 jest niedopuszczalnie wolny, powinni pogrzebać nieco głębiej, aby dowiedzieć się, jakie inne osoby używają tej samej płyty głównej i procesora. Naśladownictwo może być czymś znacznie więcej niż największą formą pochlebstwa — może zaoszczędzić mnóstwo czasu i kłopotów!
▶ Płyty główne z chipsetem AMD X399 (z procesorami Ryzen Threadripper pierwszej lub drugiej generacji)
Pamiętaj, że płyty Threadripper X399 mają zwykle osiem gniazd pamięci. Odchodząc od zaleceń DDR4-3600, ponieważ wielu konstruktorów chce w pełni zapełnić te płyty ośmioma modułami o podwójnym rangach (16 rang ogółem), stabilność przy tym ustawieniu jest nadal powszechna, gdy używa się do ośmiu rang łącznie z Ryzen Threadripper 2950X. Wcześniejsze procesory mogą być jednak bardziej wymagające. DDR4-3200 jest kompatybilny z większością modeli procesorów Threadripper i konfiguracjami pamięci, ale AMD zaleca tylko DDR4-2933 dla Ryzen Threadrippers drugiej generacji i DDR4-2666 dla Ryzen Threadrippers pierwszej generacji.
▶ Płyty główne z chipsetem Intel X299 (z procesorami LGA2066 Core X-Series)
Podobnie jak Threadripper, płyty z serii Core X grawitują do ośmiu gniazd w celu obsługi czterech kanałów. Procesory z dziewiątej i dziesiątej generacji platformy HEDT firmy Intel zazwyczaj obsługiwały częstotliwości pamięci przekraczające DDR4-3600 z maksymalnie czterema modułami dual-rank, ale DDR4-3200 stał się znacznie bezpieczniejszym wyborem przy wdrażaniu maksymalnej konfiguracji platformy 16-ranowej lub podczas korzystania z Procesor Core X-Series siódmej generacji. W przypadku osób, które nie wykonują overclockingu, firma Intel obsługuje maksymalnie DDR4-2933 na 10. generacji i DDR4-2666 na 9. i 7. generacji procesorów Core X-Series.
▶ Płyty główne z chipsetem AMD X370, B350, A320 (ze starszymi procesorami Ryzen)
Wysokie szybkości przesyłania danych to marzenie większości użytkowników chipsetów AMD z serii 300, a to głównie z powodu pewnych poważnych różnic w stabilności kontrolera pamięci w procesorach z serii Ryzen 1000. Niektóre kombinacje płyt głównych i procesorów były dobre w porównaniu z DDR4-3466, podczas gdy inne nie mogły przejść przez DDR4-2400. Niepowodzenie w próbach zwiększenia częstotliwości było bardziej prawdopodobne, gdy liczba rang wzrastała (na przykład użycie modułów DIMM o dwóch rangach zamiast o pojedynczej rdze lub przy użyciu czterech, a nie dwóch modułów DIMM).
Biorąc pod uwagę tę odmianę, osobiście polecamy DDR4-2933, który ma dodatkowy DDR4-2666 XMP i DDR4-2400 SPD, taki jak seria Kingston HX429C15PB3A (HyperX Predator RGB DDR4-2933). Zestaw, który przetestował ten programista, działał poprawnie na każdej starszej platformie wypróbowanej i wyprzedził DDR4-4000 na nowszych platformach. Ręczne przetaktowywanie pozostaje więc opłacalne dla tych, którzy uważają, że ich procesory przekraczają nasze uzasadnione niskie oczekiwania.
▶ Płyty główne z chipsetami Intel Z270, H270 i B250 (z procesorami siódmej generacji)
Procesory Intel Core siódmej generacji rozwijają się już od lat. Ale byli (i pozostaną) potworami podkręcania pamięci DRAM, z wieloma płytami głównymi, które przekraczają DDR4-4000. Zapewnienie stabilnego działania pamięci DDR4-3600 zwykle nie jest trudniejsze niż samo włączenie XMP na płytach głównych Z270 z obsługą podkręcania.
DDR4-3200 może być jednak lepszym wyborem dla użytkowników, których nie stać na DDR4-3600 w CAS 18 lub niższym opóźnieniu. A biorąc pod uwagę wiek tych platform, nawet wolniejsza (a tym samym tańsza) pamięć może być odpowiednia. Inwestowanie w pamięć RAM premium dla czcigodnego komputera może nie mieć sensu w ramach twojego budżetu, zwłaszcza jeśli myślisz, że możesz niedługo zaktualizować cały system.
Ani chipset H270, ani B250 nie obsługują podkręcania pamięci, a DDR4-2400 jest domyślnym limitem częstotliwości Intela dla wszystkich procesorów siódmej generacji.
▶ Płyty główne DDR3
DDR3 jest oznaką geriatrycznego komputera PC, a wydawanie maksymalnych wydatków na pamięć RAM nastawioną na wydajność dla platformy, która szybko znika w lusterku wstecznym, może być fałszywą oszczędnością. Większość płyt głównych DDR3 obsługuje co najmniej DDR3-1600, a późniejsze przykłady, takie jak AMD 990FX i Intel Z97, często przekraczają odpowiednio DDR3-2133 i DDR3-2800.
To powiedziawszy, sprawdź dokładnie te specyfikacje. Wiele wczesnych platform ogranicza się do instalacji tylko do 4 GB na moduł, podczas gdy nowsze mogą obsługiwać 8 GB po odpowiedniej aktualizacji oprogramowania układowego. Trudne przykłady, takie jak notebook pokazany na zrzucie ekranu na początku tego artykułu, wywierają dodatkową presję na kupujących, aby korzystali z list kompatybilności różnych sprzedawców pamięci w celu znalezienia lepszych opcji niż te dostępne na przestarzałych listach wsparcia producentów systemów. Rzeczywiście, jeśli kupujesz ulepszenie pamięci RAM do komputera tylko z pamięcią DDR3, wydawanie jak najmniejszej kwoty pieniędzy jest najlepszą grą.
Wreszcie: kupując pamięć RAM, co z maksymalizacją wartości?
Jeśli chodzi o komponent PC tak nieprzejrzysty jak pamięć systemowa, idea opłacalności często jest odkładana na bok przy rozważaniu „najlepszego” wyboru dla wydajnej maszyny. Ale jest tutaj ważne stwierdzenie: większość programów widzi bardzo niewielkie korzyści z wysokowydajnej pamięci z elitarnymi specyfikacjami, a nawet programy o największym wpływie na pamięć, których używaliśmy, wykazały mniej niż 6% wzrost wydajności w porównaniu ze zwykłymi DDR4 do zoptymalizowanej konfiguracji.
Co więcej, większość tego zysku można po prostu osiągnąć, przechodząc z jednej rangi na kanał do dwóch, co można osiągnąć, po prostu dodając kolejne dwa moduły o dopasowanych specyfikacjach do maszyny, która ma dwa puste gniazda. Więc miej to na uwadze podczas zakupów.
Popularność wpływa również na dostępność modułów pamięci do punktu, w którym wpływa na podaż i popyt. Na przykład pamięć DDR4-3200 CAS 16 reprezentuje jedne z najlepszych obecnych wartości, jakie znaleźliśmy, za 80 USD za pakiet dwóch modułów 8 GB. Miecz tnie jednak w obie strony. Weź DDR4-3000. Stała się tak popularna, że kilka lat temu praktycznie wyparła z rynku pamięć DDR4-2933, a ten rodzaj pamięci jest nadal powszechnie dostępny i tańszy niż DDR4-2933. Byłoby miło, gdyby ludzie, którzy naprawdę chcieli DDR4-2933, mogli zaufać nieco szybszym modułom DDR4-3000 do samodzielnej konfiguracji z nieco mniejszą prędkością, ale jak opisano w „Co to jest XMP?” powyżej, zwykle tak nie jest. Podczas gdy niektóre płyty główne pozwolą użytkownikom wybrać profil DDR4-3000 XMP i ręcznie obniżyć szybkość transmisji danych do 2933, inne nie. Tak więc twój zakup, pod względem szybkości w stosunku do dolara, musi być oceniany przez to, z czym wiesz, że twoja płyta główna będzie się dobrze bawić.
Aby uzyskać dodatkową dobrą wiadomość, rozważ to: DDR4-3600 CAS 18 jest tak samo szybki, ma większą przepustowość i generalnie kosztuje tylko 10% więcej niż DDR4-3200 CAS 16. Może to nie być szczyt CAS 14, ale kto wśród nas, jeśli zależy nam na osiągnięciu osiągów na tym poziomie, czy nie znaleźlibyśmy sposobu, aby pozwolić sobie na tak niewielką różnicę w cenie?
To rodzaj mądrego kompromisu, którego szukasz w zakupach pamięci. But ultimately, the simple luxury of having 16GB versus just 8GB at your PC's disposal, or 32GB versus 16GB, will be what has the biggest real-world impact. So don't let a sliver of specs get in the way of making that upgrade. Like that second slice of chocolate cake, extra RAM is one of those splurges that you'll seldom regret making.