Dlaczego potrzebujesz audiodeskrypcji, aby filmy z kursów online były dostępne?

Odświeżenie sekcji 504 ADA nie tylko podkreśla potrzebę audiodeskrypcji w filmach na temat szkolnictwa wyższego, ale jest to również najlepsza praktyka w zakresie dostępności, która może przynieść korzyści wszystkim studentom.

Dowiedz się o różnych typach audiodeskrypcji, o tym, jak działają i jak je tworzyć, aby Twoja instytucja zachowała zgodność.

Czy opisy dźwiękowe są jak napisy?

Raczej. Oto różnica: napisy opisują to, co słychać na ekranie, używając tekstu. Audiodeskrypcja (AD) mówi o tym, co widać . Innymi słowy, napisy pomagają osobom niedosłyszącym, podczas gdy opisy audio pomagają osobom, które mają trudności ze wzrokiem.

Audiodeskrypcje są czasami nazywane „opisami wideo” lub „opisowymi ścieżkami narracji”. Wszystkie odnoszą się do tej samej rzeczy – opcji, która zapewnia wszystkie informacje z filmu bez otwierania oczu.

Prawdopodobnie oglądałeś filmy, które mają osadzone audiodeskrypcje, nawet jeśli sam ich nie używałeś (lub nawet wiedziałeś, że tam były!). Widziałeś kiedyś symbol AD ​​na płycie DVD? Oznacza to, że film ma ścieżkę audiodeskrypcji, którą można włączyć w razie potrzeby. Wiele kin oferuje również obsługę audiodeskrypcji.

Przykład – jak brzmią
Chociaż elementy wizualne są głównym atutem zdolności wideo do przekazywania informacji, osobom z utratą wzroku może być trudno zrozumieć, co się dzieje na podstawie samego standardowego dźwięku. Audiodeskrypcja wypełnia lukę, opowiadając o tym, co dzieje się na ekranie, aby każdy mógł zrozumieć znaczenie.

Oto przykład, który pokazuje, jak audiodeskrypcja może opisywać ważne działania na ekranie, dzięki czemu film jest łatwiejszy do zrozumienia dla widzów z problemami wzroku.

W szkolnictwie wyższym audiodeskrypcja jest ważna, a ich dostarczenie jest wymagane przez prawo. To dobra wiadomość, ponieważ sprawia, że ​​kluczowe elementy wizualne na ekranie w kursach online i mieszanych są dostępne dla każdego ucznia.

Opisy audio pomagają wielu typom uczniów

Audiodeskrypcja pomaga osobom z niepełnosprawnością wzroku (ponad siedmiu i pół miliona dorosłych w samych Stanach Zjednoczonych), a także uczniom z mniejszym stopniem utraty wzroku.

Mogą też pomóc innym uczniom. Niektórzy ludzie uczą się lepiej zarówno z sygnałami dźwiękowymi, jak i wizualnymi lub są przede wszystkim uczniami słuchowymi. Osoby, które nie są rodzimymi użytkownikami języka, mogą lubić słuchać audiodeskrypcji, aby lepiej zrozumieć język. Uczniowie ze spektrum autyzmu mogą odnieść korzyści z odczytywania na głos wskazówek społecznych i mimicznych.

Niektórzy uczniowie włączają audiodeskrypcję tylko dlatego, że wolą słuchać lekcji wideo. Niezależnie od tego, czy biegają, oglądają lekcję wideo w nocy ze słuchawkami, gdy ich współlokator śpi, czy oglądają filmy w przepychającym się autobusie, istnieje wiele powodów, dla których możliwość potraktowania wykładu jako podcastu ma sens.

Jak dodać audiodeskrypcję

Istnieją dwa główne sposoby dodawania opisów audio:

• Wbudowane opisy głosowe — w tej metodzie opisy dźwiękowe stanowią oddzielną cyfrową „ścieżkę” znajdującą się za kulisami. Można je włączyć w razie potrzeby. Jest to najbardziej zaawansowana i wszechstronna metoda, ponieważ wszyscy uczniowie mają tę samą wersję wideo i słuchają audiodeskrypcji tylko wtedy, gdy ich potrzebują.

Najlepsze z dostępnych obecnie platform wideo oferują teraz funkcje, które ułatwiają dodawanie ścieżek audiodeskrypcji do filmów. W TechSmith Knowmia, dawniej TechSmith Relay, wystarczy się zalogować, przejść do wideo, kliknąć kartę „Dostępność”, a następnie „Zarządzaj opisem audio”.

Następnie prześlij ścieżkę audiodeskrypcji, która może być plikiem typu Mp3 lub M4A. Gdy Twój film ma ścieżkę audiodeskrypcji, uczniowie mogą ją łatwo włączyć, klikając przycisk Ścieżka AD w odtwarzaczu wideo.

• Oddzielne wideo — zwykle używane tylko wtedy, gdy osadzone ścieżki nie są dostępne. Obejmuje to utworzenie duplikatu wideo z audiodeskrypcją trwale jako część dźwięku lub „wypalone”. Za pomocą tej metody nie ma możliwości włączenia lub wyłączenia narracji audiodeskrypcji. Chociaż jest to świetne dla uczniów, którzy zawsze używają narracji, posiadanie dwóch kopii każdego filmu może być mylące i podwajać koszty przepustowości i przechowywania.
  

Twórz audiodeskrypcje samodzielnie lub zlecaj na zewnątrz

Najłatwiejszym sposobem tworzenia audiodeskrypcji jest zlecenie tego firmie, która wykonuje to jako usługę. Wielu z tych samych sprzedawców, którzy tworzą napisy, może również tworzyć opisy audio i zwykle pobierają około 15-30 USD za minutę.

Inną opcją jest tworzenie audiodeskrypcji we własnym zakresie. Jest bardziej przystępny cenowo, a Ty zachowujesz pełną kontrolę nad sformułowaniami i frazami.

Zanim zaczniesz, ucz się od tych, którzy robili to już wcześniej i mogą podzielić się najlepszymi praktykami. Istnieje wiele preferowanych sposobów wyjaśniania tego, co dzieje się na ekranie. Jest to pomocne i pozwala zaoszczędzić czas, gdy zrozumiesz typowe praktyki. Jednym z doskonałych zasobów jest program DCMP (Described and Captioned Media Program), który zawiera przydatny klucz opisu i inne zasoby z poradami i technikami, które ułatwią tworzenie i zrozumienie audiodeskrypcji.

Podczas nagrywania audiodeskrypcji pamiętaj, że nie muszą one idealnie zsynchronizować się z obrazem. Dopóki znajdują się w pobliżu akcji na ekranie, będą skuteczne.

Kolejną wskazówką jest ustawienie czasu narracji, aby nie zakłócała ​​dialogów na ekranie ani innego dźwięku w oryginalnym filmie. Nagrywaj opisy audio w pustych przestrzeniach pomiędzy istniejącym dźwiękiem. Nie musisz werbalnie wyjaśniać każdej rzeczy, która dzieje się na ekranie, o ile opisujesz istotę tego, co się dzieje.

Alternatywy dla audiodeskrypcji

Transkrypcja z adnotacjami jest alternatywą dla audiodeskrypcji. Zamiast opowiadać o tym, co dzieje się w formie wizualnej, piszesz to i udostępniasz oddzielnie od filmu.

Na przykład, jeśli w filmie poświęconym naukom o zdrowiu wyświetlany jest skomplikowany wykres, transkrypcja z adnotacjami zawiera dodatkową sekcję, która szczegółowo opisuje, jak wygląda wykres.

Jedną z zalet tej metody jest to, że uczniowie niesłyszący i niewidomi mogą korzystać z urządzeń wspomagających, aby „czytać” te transkrypcje, podczas gdy audiodeskrypcja jest pomocna tylko dla tych, którzy słyszą. Rozszerzone transkrypcje mogą również pomóc innym uczniom, którzy chcą przeglądać materiał za pomocą słów pisanych lub mają trudności z przetwarzaniem informacji wizualnych z innych powodów. Wady obejmują dodatkowy czas na tworzenie transkrypcji i utrzymywanie innego zasobu.

Ostatnią alternatywą dla audiodeskrypcji jest po prostu słowne opisanie wszystkich elementów wizualnych w oryginalnym filmie. Obejmuje to koncepcję zapewnienia ścieżki AD i sprawia, że ​​jest ona częścią samego filmu. Ta metoda sprawdza się szczególnie dobrze w przypadku filmów edukacyjnych i pokazów, w których naturalnym dodatkiem są opisy akcji na ekranie.

Na przykład, jeśli robisz lekcję wideo z wykresem, ustnie wyjaśnij główne punkty. Jeśli odręcznie piszesz dowód na rachunek różniczkowy, porozmawiaj o tym w trakcie. Demonstrujesz eksperyment chemiczny? Opisz, co robisz po drodze, aby uczniowie mieli dostęp do materiałów dźwiękowych i wizualnych.

Jest wiele do zrozumienia na temat audiodeskrypcji. Ten temat będzie się rozwijał, ponieważ coraz więcej platform wideo oferuje tę funkcjonalność, a coraz więcej szkół wyższych i uniwersytetów zaczyna dołączać opisy audio do napisów wideo jako standardowe udogodnienia ułatwiające dostęp.

Dowiedz się więcej o TechSmith Knowmia i jego rozwiązaniach ułatwień dostępu, w tym o obsłudze ścieżki audiodeskrypcji.